گروه تروریستی داعش در مدتی کوتاه کنترل شهرهای عراق را به دست گرفت، آنها از کجا پیدایشان شد و به چه هدفی آمدند و رفتند؟
دولت اسلامی عراق و شام. کافی است حروف اول این عبارت طولانی را کنار هم بگذارید تا به خبرسازترین واژه این روزها برسید. «داعش» گروهکی تروریستی که روزهای اول فقط اخبارشان از سوریه به بیرون درز می کرد، حالا از مرزهای سوریه گذشته اند و به سرزمین عراق رسیده اند. به دنبال خیال خامی که در سر دارند. پیاده کردن اصول اسلامی و راه اهداختن حکومتی که در شام و عراق بتواند اسلام را آنطور که آنها می خواهند اجرا کند.
داعش که این روزها فضای مجازی پر از تصاویر جنایت های آنهاست، اوایل فقط سوریه را نشانه رفته بود. درگیری های مخالفان دولت بشار اسد کاری کرد تا داعشی ها خیلی زود به نان و نوا رسیدند و توانستند خودشان را به عنوان یکی از مخالفان اصلی معرفی کنند اما بعد که دیگر در سوریه جایی نداشتند، راهی عراق شدند؛ انبار را گرفتند و بعد سراغ موصل رفتند. بعد هم سامرا و باقی شهرها. هر چند که خیلی زود بساط شان برچیده شد و با فتوای علما مردم با شمشیر و قمه و تفنگ آنها را تار و مار کردند اما هنوز این سوال پابرجاست که داعش یا به قول خودشان دولت اسلامی عراق و شام چطور توانست در مدتی کوتاه اینقدر اسم و رسم در کند و اینطور در سوریه و عراق فضای وحشت بسازد؟
با اینکه اسم داعش تازگی سر زبان افتاده اما این گروه تروریستی آنقدرها هم که فکرش را می کنند تازه پا نیست. ریشه داعش به نیمه دوم دهه 90 میلادی برمی گردد. آن زمان یعنی در سال 1995 میلادی ابومصعب زرقاوی در صفوف نیروهای جهادی افغانستان حضور داشت و با نیروهای آمریکایی در این کشور مبارزه می کرد. او در افغانستان گروه التوحید و جهاد را تشکیل داده بود و کلی برای خودش بروبیا داشت.
ابو مصعب زرقاوی که از اتباع اردن محسوب می شد بعد از اشغال عراق به دست نیروهای آمریکایی به این کشور سفر کرد و با چند نفر از همکاران خودش در سال 2004 رسما با اسامه بن لادن رهبر القاعده بیعت کرد.
آنها «جماعه توحید و جهاد» را تشکیل دادند و بیعت این گروه با «اسامه بن لادن» یکدفعه آنها را به مهمترین شاخه القاعده در عراق تبدیل کرد. از اینجا تازه ماجرا شروع شد. این گروه با عملیات انتحاری در عراق به یکی از قدرتمندرین گروه های تروریستی در این کشور تبدیل شده بود.
عملیات های تروریستی آنها به بهانه مقابله با نظامی های آمریکایی همچنان ادامه داشت تا اینکه زرقاوی همان سال کشته شد و اوضاع به دست «ابوحمزه المهاجر» رسید. در پایان همان سال اتفاق دیگری هم افتاد. گروه «دولت اسلامی عراق» به ریاست «ابوعمر البغدادی» تشکیل شد. تشکیل دولت اسلامی عراق در 15 اکتبر 2006 در پی نشست چندین گروه مسلح اعلام شد. آنها در چارچوب معاهده موسوم به «حلف المطیبین»، ابوعمر البغدادی را به عنوان سرکرده این گروه جدید انتخاب کردند. این گروه از زمان تشکیل، حملات تروریستی بسیاری را در عراق برعهده گرفته و در کنار جماعت توحید کلی عملیات تروریستی انجام داده بود.
حمله به بانک مرکزی، وزارت دادگستری، یورش به زندان های ابوغریب و الحوت و … ابوعمر؛ همینطور داشت جولان می داد تا اینکه در سال 2010 میلادی نظامیان آمریکایی و عراقی محلی را هدف قرار دادند که ابوعمر البغدادی و ابوحمزه المهاجر در آن حضور داشتند.
بعد از درگیری های شدید دو سرکرده تروریست ها از بین رفتند و تصویر اجساد آنها در رسانه ها منتشر شد. یک هفته بعد این گروه تروریستی در بیانیه ای هلاکت البغدادی و المهاجر را رسما اعلام کرد و ابوبکر بغدادی به جای آنها به فرماندهی رسید. بعد هم که ماجرای سوریه پیش آمد و گروه های تروریستی کوچک و بزرگ سر از تخم درآوردند.
در اواخر سال 2011، یکی از گروه های تروریستی موسوم به جبهه النصره به سرکردگی ابومحمد الجولانی اعلام موجودیت کرد و طولی نکشید که توانمندی این گروه تروریستی با توجه به حمایت های گسترده برخی کشورهای منطقه ای آنقدر زیاد شد که توی چند ماه به یکی از مهمترین و قدرتمندترین گروه های مسلح در سوریه تبدیل شد. بعد هم آن ائتلاف بزرگ پیش آمد. سال 2013 بود که شبکه شیوخ الاسلام بیانیه ای منتسب به ابوبکر البغدادی پخش کرد که در آن اعلام شد جبهه النصره امتداد دولت اسلامی عراق است.
اینطوری بود که «گروه دولت اسلامی عراق و شام» با ادغام جبهه النصره و دولت اسلامی عراق تشکیل شد و شروع به انجام فعالیت های تروریستی کرد؛ آن هم به بهانه تشکیل کشوری به وسعت شام قدیم، از سوریه و عراق گرفته تا فلسطین و اردن و لبنان.
بن لادن برود لنگ بیندازد
خیلی دوست دارد جا پای بن لادن بگذارد؛ در حالی که جسارت سرکرده نیروهای القاعده را در ماجراجویی های نظامی هیچ وقت نداشته. او آنقدر در فرماندهی اش محتاط است که حتی موقع سخنرانی برای نیروهایش هم نقاب می زند. البته از سخنرانی های او هیچ نوار و سندی در دست نیست و برخلاف رهبران القاعده مانند بن لادن و ایمن الظواهری هیچ وقت جرأت نداشته مواضع خودش را روی نوارهای ویدئویی منتشر کند.
از او فقط دو تصویر تا امروز منتشر شده. یکی مردی جوان را نشان می دهد با ابروهایی پرپشت و چهره ای گرد. در عکس دوم پیرتر است اما همانطور نگاهی سرد و خشک به دوربین دارد. «ابوبکر بغدادی» فرمانده اول نیروهای داعش مدت هاست که در خفا زندگی می کند؛ برای اینکه فرمانده پیش از او – ابومصعب زرقاوی – در سال 2006 هدف حمله هوایی نیروهای آمریکایی قرار گرفت و کشته شد. همین باعث شده که بغدادی محتاط تر عمل کند و کمتر سروکله اش پیدا شود.
طبق اعلام منابع عربی، بغدادی سال 1971 در سامرا متولد شده و نام اصلی اش «ابراهیم عواد ابراهیم علی بدری سامرایی» است. گویا خانواده ای باسواد و در عین حال مذهبی داشته و خودش هم به نوشته واشنگتن پست، فارغ التحصیل دوره دکترای علوم اسلامی دانشگاه اسلامی بغداد است.
می گویند تا سال 2003، یعنی تا زمان حمله آمریکا به عراق، بغدادی به کار موعظه مشغول بوده اما بعد از حمله در شرق بغداد گروه «جهادی» مسلح تشکیل داد و از همان هنگام هم در خفا ماند. به نوشته واشنگتن پست، بغدادی سال 2005 توسط نیروهای آمریکایی در عراق دستگیر شد و 4 سال را در اردوگاه بوکا در جنوب عراق در بازداشت بود.
گویا در همان سال های زندان با القاعده آشنا می شود و راهش را به سمت آنها کج می کند؛ طوری که بعد از آزادی یکدفعه رهبری القاعده عراق را به دست می گیرد. این وسط جنگ داخلی عراق برای هر که بد بود برای بغدادی فرصت خوبی شد تا خودش و گروهش بین مردم راهی باز کنند. بعد هم البغدادی با سوءاستفاده از بحرانی که در سوریه به وجود آمده بود وارد سوریه شد و مانند باقی گروه های مسلح تکفیری مرتبط با شبکه القاعده علیه دولت سوریه اعلان جنگ داد.
از این به بعد ماجرا آنقدر پیچیده نیست. بغدادی و گروهش در سوریه آنقدر ماندند که دست آخر سال گذشته خبر رسید گروهی جدید در سوریه و عراق با هم عجین شده اند و می خواهند دولت اسلامی راه بیندازند؛ دولتی اسلامی در عراق و شام به سرکردگی ابراهیم عواد ابراهیم علی بدری سامرایی معروف به ابوبکر بغدادی؛ مردی که همین الان هر نشانی از او 10 میلیون دلار ارزش دارد.
این روزها قوانین عجیب داعش نقل هر محفلی است
وقتی طالبان روسفید شد
یک زمانی طالب های افغان توی همه دنیا معروف بودند به قوانین عجیب و غریبی که در شهرهای زیر سلطه شان پیاده می کردند. اما این روزها گروه داعش کار را به جایی رسانده که طالب ها هم جلوی آنها کم آورده اند. آنها به محض اینکه در سوریه به اسم و رسمی رسیدند و از سر بدشانسی مردم توانستند شهر رقه را به دست بگیرند، یک تومار بلندبالا دادند و گفتند برای خودشان قوانین دارند که اگر هر کس خلاف آن را انجام دهد، به شدت با او برخورد می شود.
در تومار آقایان تروریست باید و نبایدهای زیادی بود: «پوشیدن شلوار جین برای زنان حرام است، کشیدن سیگار و قلیان ممنوع بوده و در صورت مشاهده دو انگشت سبابه و میانی شخص خاطی قطع خواهد شد و در صورت تکرار حکم شخص خاطی به اعدام افزایش می یابد.
کلیه آرایشگاه های مردانه تعطیل شوند و در صورتی که کسی موی خودش را کوتاه کند، اعدام خواهد شد. نمایش لباس های زنانه در ویترین مغازه ها ممنوع است و مردان نمی توانند در مغازه های فروش لباس زنانه کار کنند، تبلیغات و نصب تابلو برای آرایشگاه زنانه حرام و ممنوع است، مراجعه زنان به دکتر زنان و زایمان به قصد مداوا ممنوع است و با فرد خاطی برخورد خواهد شد، شانه کردن موی سر و قرار دادن هر چیز اضافه روی سر برای مردان ممنوع بوده و خاطی محکوم به 70 ضربه شلاق خواهد شد. مردانی که کمرشان باریک است اجازه پوشیدن شلوار جین را ندارند و نشستن زنان بر روی صندلی حرام است.»
البته قانون های عجیب و غریب آنها تمامی ندارد. مثلا آنها بچه های شهر سراقب در ادلب سوریه را مجبور کرده اند که با پوشش عجیبی به مدرسه بروند. دخترها با دستکش و نقاب تیره کلفت و حجابی خاص و پسرها با لباس بلند پاکستانی و عرق چین. همین چند وقت پیش هم که به موصل دست پیدا کرده بودند، با بلندگو به مردم گفته بودند اسم داعش را به زبان نیاورند، وگرنه 80 ضربه شلاق می خورند. گویا تروریست های داعش از مخففی که برای اسمشان ساخته اند خیلی بدشان می آید و دوست دارند آنها را به همان اسم بلند «دولت اسلامی عراق و شام» صدا کنند!
گرفتن موصل برای داعش به راحتی آب خوردن بود، البته نه به زور توپ و تفنگ خودشان؛ آنها به کمک نیروهای حزب بعث و افسرانی که زمانی در حکومت صدام خدمت کرده بودند توانستند اطلاعاتی از موصل به دست بیاورند و به دل این شهر بزنند. رابطه بعثی ها با داعش آنقدر خوب است که تازگی ها رغد دختر صدام حسین پیغام داده به زودی با سران داعش ملاقات و از آنها قدردانی می کند!
همزمان با شروع جام جهانی فوتبال، داعش هم در بغداد اعلام «جام جنگ» کرده. آنها تصویری شبیه به یک کاپ که در حال انفجار است و در کنار آن عبارت «War Cup 1435 in Baghdad soon» به معنای «جام جنگ 1435 به زودی در بغداد» نوشته شده را در شبکه های اجتماعی منتشر کردند.
این غول بی شاخ و دم، ابوعبدالرحمن العراقی معروف به جلاد داعش است که مدت هاست دیگر نقاب به صورت نمی زند و با سر و صورت باز تصویر جنایت هایش را در اینترنت می گذارد. این غولتشن که برای آوردن جنازه اش 50 هزار دلار جایزه گذاشته اند، مسئول سر بریدن در گروه داعش است.
همه شاخه های تروریستی
چشم بادامی قفقازی با لهجه عربی
چند سالی هست که تروریست ها در عراق و سوریه جا خوش کرده اند. اول به بهانه سرنگونی دولت سوریه و بعد هم به هوای استقرار یک دولت اسلامی بزرگ. گروه های بزرگ و کوچکی که این روزها نام دو سه گروهشان بیشتر سر زبان ها افتاده است. با وجود اینکه فرماندهان این گروه ها ریخت و قیافه ای شبیه سلفی ها برای خودشان ساخته اند اما با اینحال رنگ پوست و لهجه عجیب و غریبشان نشان می دهد که مال دیار دیگری غیر از سرزمین های عربی هستند.
تروریست های سوری و عراقی از چچن آمده اند. به اسم فرمانده های مهمترین گروه های تروریستی دست پروده چچنی ها دقت کنید. عمر الشیشانی، محمد الشیشانی و … الشیشانی همان چچنی خودمان است که به زبان عربی اینطور تلفظ می شود.
جیش المهاجرین و الانصار
صلاح الدین الشیشانی
در ماه مارس 2013 ارتش مهاجرین و انصار به فرماندهی عمر الشیشانی اعلام موجودیت کرد. با این هدف که از چچن به سوریه رفته اند تا اعتقاداتشان را گسترش دهند. مهاجرین هم چچنی هایی هستند که به سوریه رفتند و انصار هم آنهایی هستند که توی سوریه گرفتار اباطیل شان شدند. بعدها میانشان اختلاف افتاد و فرمانده اصلی طرفدارانش را برداشت و برای خودش گروهی دیگر درست کرد. از این گروه دو انشعاب تا امروز بیرون آمده.
دولت اسلامی شام و عراق
عمر الشیشانی
مهمترین عنصر چچنی قضیه تروریست های سوریه فرمانده این گروه شد. اصلا همین عمر الشیشانی بود که این جماعت افراطی را دور خودش جمع کرد و راهی سوریه شد. اول هم به اسم جبهه مهاجرین و انصار اما بعد راه خودش را گرفت. استاد که سودای حکومت اسلامی در سرزمین های شام و عراق داشت، بعد از انشعاب از جبهه مهاجرین به عراق رفت و این روزها دارد بدجوری توی شهرهای این کشور برای خودش جولان می دهد. او قسم خورده ابوبکر بغدادی است و بدون امر و نهی او آب هم نمی خورد.
جبهه النصره
سیف الدین الشیشانی
یک زمانی با داعشی ها مثل یک روح بودند در دو بدن اما مدت هاست دیگر کارشان به جایی رسیده که چشم دیدن همدیگر را ندارند. سیف الدین چچنی زمانی تحت فرماندهی و سلطه عمر چچنی بود تا اینکه یک روز عمر چچنی را به اختلاس و شوراندن نیروهای محلی علیه قفقازی ها متهم کرد و به همین دلیل از او جدا شد. بعد هم راه خودش را رفت و با مجموعه زیر دستش در سپتامبر 2013 گروهی به نام «جندالخلافه» را راه انداخت که این روزها مهمترین شاخه جبهه النصره سوریه است. می گویند در حمله حلب کشته شده اما کسی هیچ وقت نه مردنش را تکذیب کرده و نه بودنش را تایید!
سربازان شام
مسلم ابو ولید الشیشانی
یکی از گروه های درگیر در جنگ داخلی سوریه است که مانند همه گروه های دیگر ایدئولوژی سلفی های جهادی را دارد. با اینکه بیشتر جنگجویان این گروه را لبنانی های تندرو تشکیل می دهند اما اساس آن را چچنی ها گذاشته اند. آنها مستقل هستند و برای کارهایشان از هیچ گروهی خط نمی گیرند.
چرا داعش توانست شهر موصل را به سرعت تسخیر کند
آنها حرف زیاد می زنند
درست در روزهای پرالتهاب شروع جام جهانی در نیمکره شمالی زمین، عده ای در خاورمیانه روزشان را با اخباری با جنسی دیگر شروع کردند. «موصل سقوط کرد … داعش به سمت سامرا خیز برداشت … اگر داعش به کربلا برسد چه؟ …» اخباری که هر لحظه از عراق منتشر می شد، خبرهای ناخوشایندی بود. تروریست ها داشتند مانند مور و ملخ منتشر می شدند و شهرهای مختلف عراق را یکی بعد از دیگری می گرفتند.
داستان وقتی بیخ پیدا کرد که خبر رسید فرودگاه موصل سقوط کرد و شهر کامل مال تروریست ها شد. بعد هم باقی داستان ترس از رسیدن داعش به بغداد و ادامه جنایت های زامبی وار آنها! شایعه پشت شایعه و حرف پشت حرف. مردم به شنیده ها بیشتر تکیه داشتند تا به اخباری که رسانه های عراقی از اوضاع نسبتا ثابت کشور بروز می دادند.
مردم عراق از دست داعش فرار می کردند و مردم باقی کشورهای دنیا به این فکر بودند که چطور گروهکی حداکثر چند هزار نفری توانسته از پس ارتش عراق بربیاید. موصل که شهر کوچکی نبود پس چطور داعش به این راحتی آن را تصرف کرد؟!
ماجرای تصرف موصل که بعد از بغداد مهمترین شهر عراق محسوب می شود، آنقدرها هم پیچیده نبود. اینطور که می گویند از حدود یک هفته قبل از حمله داعش، آنها که از مدت ها قبل برای عراق نقشه کشیده بودند، به دسته های کوچکی تقسیم شدند و به دل شهر رفتند. یک عده خانه کرایه کردند و مثل آدم های معمولی شهروند موصل شدند و یک عده شان هم به عنوان مسافر توی هتل ها و مسافرخانه ها ماندند. دولت عراق هم بی خبر از همه فقط می دانست که چند نفر از نیروهای داعش توی موصل دارند پرسه می زنند. آنها هیچ وقت فکر نمی کردند از این پرسه زدن ها هم چیزی نصیب آنها شود. غافل از اینکه کار از چند نفر پرسه زن کوچه و خیابان به یک ارتش چند هزار نفری رسید. یک جمعیت مهاجر نسبتا زیاد که از مدت ها قبل با شایعه پراکنی ترس توی دل مردم انداختند.
این افراد داعش با ظاهری ناشناس به دل جمعیت می رفتند و مردم را از داعش می ترساندند. اینطوری بود که وقتی شب حمله رسید و آنها به قلب موصل زدند، مردم از ترس جنایت های آنها دیگر به فکر تعداد نیرو و تجهیزات آنها نبودند. مردم فقط پای فرار می خواستند.
شایعه پشت شایعه شروع شد. اینکه موصل دارد با خاک یکسان می شود و یک قتل عام بزرگ دارد اتفاق می افتد و هزار و یک حرف و حدیث دیگر. شایعه آنقدر رواج داشت که حتی نظامی های عراقی هم باورشان شد داعشی ها کاره ای هستند. آنها وادادند و داعش هر کاری کرد. رادیو و تلویزیون را گرفت، فرودگاه را راحت به دست آورد و حتی به پایگاه های نظامی رسید.
به این ترتیب داعش توانست فقط با یک شایعه پراکنی محض تا دو سه روزی اختیار بعضی شهرهای عراق را به دست آورد. دو سه روزی که برای مردم عراق و شهرهایی که به دست آنها افتاد پر از التهاب و اضطراب بود. عراق در مدت احاطه داعش روزهای سختی را گذراند، به خصوص شهرهایی که داعشی ها را به چشم دیدند و از نزدیک جنایت های آنها را مشاهده کردند.
قبل از اینکه توییتر کل اکانت هایی که گروه داعش در اختیار داشت را ببندد، آنها هر روز با یک پست جنجالی توی دل مردم منطقه را خالی می کردند. این اواخر برای خودشان توهم زده بودند و یک نقشه خیالی توییت کرده بودند. با این توضیح که طبق نقشه ای که رسم کرده اند می خواهند نه فقط سوریه و عراق را به تسلط خودشان دربیاورند بلکه برای کشورهای دیگر هم خواب هایی دیده اند.
در نقشه ای که آنها از آینده داده بودند قرار بود داعش؛ لبنان، فلسطین اشغالی، اردن و حتی کویت را هم بگیرد اما حقیقت این است که آنها تا امروز فقط توانسته اند در بخش هایی از سوریه و عراق زد و خوردهایی داشته باشند. همه مناطقی که داعش تا امروز برای مدتی به آنها تسلط داشته در این تصویر مشخص شده. شهرهای حلب و رقه و … از سوریه و موصل و کرکوک و تکریت در عراق.
استان کرکوک که پر از چاه های نفت بزرگ و کوچک است تا دو سه روزی توی دست داعش بود. البته آنها به راحتی شهرهای دیگر سراغ کرکوک نرفتند. آنها برای گرفتن این شهر تنها آزادراه ارتباطی بین بغداد و کرکوک را بستند. اینطوری دیگر دولت مرکزی نمی توانست به این راحتی ها به سراغشان بیاید. وضعیت در شهرهای دیگر استان هم به این روال بود. حویجه، داقوق و دبز تا مرز سقوط رفتند و برگشتند.
دو استان نینوا و صلاح الدین که 18 تا 20 درصد جمعیت عراق را تشکیل می دهند، همیشه با دولت نوری مالکی اختلاف زیادی داشتند. آن زمان که صدام حسین بود، این دو استان به خصوص استان صلاح الدین خیلی مورد حمایت آقای دیکتاتور بود. هم شهر تکریت زادگاه صدام در صلاح الدین قرار دارد و هم سامرا.
با این اوصاف دست یافتن به این استان عراق که به افتخار صلاح الدین ایوبی رهبر مسلمانان کردتبار قرن دوازدهم به این اسم نامگذاری شده، برای داعش اهمیت زیادی داشت. آنها به محض اینکه به صلاح الدین رسیدند، استاندار را دزدیدند و بعد تلویزیون رسمی این منطقه را اشغال کردند. چاه های نفت بیجی هم برای مدتی کوتاه به دست آنها افتاد. آنها به سمت سامرا به هدف خراب کردن بارگاه امامین معصومین (ع) خیز برداشته بودند که فتوای آیت الله سیستانی کارشان را ساخت.
نیروهای داعش کلی برای گرفتن سامرا تلاش کردند اما وقتی دیدند هر چه می زنند، به در بسته می خورد، راهشان را کج کردند و بی هوا راهی موصل شدند. دومین شهر بزرگ عراق در استان نینوا که خیلی زود به دست نیروهای داعش افتاد. شبه نظامی ها به سرعت اوضاع شهر را به دست گرفتند. در چشم به هم زدنی کنترل فرودگاه موصل، استانداری و بخش زیادی از شهر به دست آنها افتاد. خیلی ها همان روز اول آواره جاده ها شدند برای اینکه داعش در موصل دست به هر جنایتی زد. هر چند خیلی زود از موصل فراری داده شد و به شهرهای دور و بر رفت. موصل کلی چاه نفت با ارزش دارد که اگر هر کدام شان به دست داعش بیفتد، می تواند اوضاع داعشی ها را زیر و رو کند.
استان الانبار عراق با اکثریت ساکنان سنی در جنوب غربی عراق تنها استانی است که با کشورهای سوریه، اردن و عربستان سعودی مرز مشترک دارد. موقعیت خاص این استان یک طرف و تحرک خاص مردم این منطقه در این چند سالی که از رفتن صدام حسین می گذرد، زمینه حضور تروریست ها را فراهم کرده. الانبار اولین منطقه عراق بود که بعد از صدام حسین علیه نیروهای خارجی دست به شورش زد و خیلی زود به پایگاه اصلی فعالیت های تروریستی تبدیل شد؛ به خصوص اینکه به بغداد نزدیک بود و می شد خیلی راحت به پایتخت دست پیدا کرد.
استان الانبار به خصوص دو شهر فلوجه و الرمادی توی این یکی دو سال گذشته مرکز تجمع گروه داعش بوده اند. البته چند وقت پیش نوری مالکی با یک لشکر حسابی از خجالت شان درآمد و کل منطقه را پاکسازی کرد. گویا همین پاکسازی باعث شد تا داعشی ها سر از مناطق دیگر عراق دربیاورند و امروز برای همه دردسرساز بشوند.
با اینکه می گویند روی هم رفته بیشتر از 5 هزار نفر در عراق نیستند اما معلوم نیست چطور سودای رسیدن به بغداد در سر داشتند. بعد از رسیدن به تکریت و کرکوک رو به سوی پایتخت داشتند که همان اول کارشان یکسره شد. البته با کلی هول و ولا که به جان ارتش عراق افتاده بود.
فکرش را بکنید یک گروه چند هزار نفری کاری کرد که 3 میلیون نفر از مردم عراق برای حفاظت از بغداد بسیج شده بودند. شایعه هم زیاد بود. هر لحظه خبرهای عجیبی از عراق می رسید. اینکه فرودگاه بغداد سقوط کرده و پایتخت دارد به دست شورشیان داعش می رسد. همه سفارتخانه ها تعطیل شدند و اداره ها دیگر هیچ کاری انجام نمی دادند. حتی نوری مالکی مجبور شد به آمریکایی ها رو بیندازد و از آنها بخواهد برای بغداد کاری کنند اما تا آمریکا بخواهد جوابی بدهد، داعش با نیروهای مردمی دستش از بغداد کوتاه شد.
داعش از کجا خرجش را درمی آورد؟
پول زور وده!
از وقتی پایشان به موصل رسید، سوای جنایت های بزرگی که انجام دادند و با انتشار تصاویر آن شهره خاص و عام توی دنیا شدند، یک لقب تازه هم گرفتند. «پولدارترین گروه تروریستی دنیا». داعش همان روز اول که کنترل موصل را به دست گرفت، یکراست سراغ خزانه استان نینوا رفت و با باز کردن گاوصندوق بزرگ بانک مرکزی این منطقه، مبلغی حدود 490 میلیون دلار به جیب زد. با این پول می شود تا یک سال به 60 هزار نیروی شبه نظامی ماهیانه 600 دلار حقوق داد.
البته این همه پول جماعت افراطی نیست. آنها قبل از اینکه به بانک موصل برسند هم مال و منال زیادی داشتند که بیشترش را از راه غارت به دست آورده بودند. در واقع بزرگترین منبع مالی آنها غارت و باج گیری است. گاردین انگلستان طبق سندی که به دست آورده می گوید دارایی های داعش قبل از رسیدن به بانک موصل 875 میلیون دلار بوده. روزنامه تایمز هم چند وقت پیش نوشته بود که داعش از راه قاچاق آدم های مطرح گروه های تروریستی دنیا و آدم دزدی و باج گرفتن مخارجش را تامین می کند.
این وسط از کمک حامیان مالی هم نباید صرف نظر کرد. این روزها اسنادی به دست آمده که نشان می دهد یکی از آدم معروف های موصل ماهی 600 هزار پوند به حساب داعش می ریخته. در ماه آوریل گذشته هم مقامات عراقی فردی به نام محمد محمود عمرالدلیمی را گرفتند. گویا این آقا یکی از بزرگترین حامیان داعش در عراق بوده و از سر دوستی ماهی 4 میلیون دلار به آنها کمک می کرده.
گذشته از اینها داعش در زمان قدرتنمایی در سوریه تا مدت ها به چاه های نفت سوری دسترسی داشت و از راه فروش نفت نان می خورد. احمد الچلبی رئیس کنگره ملی عراق یکی دو ماه پیش اعلام کرد که داعش با سیطره بر چاه های نفت اموال مورد نیاز خودش را تامین می کند، به طوری که از فروش نفت سوریه تا امروز 50 میلیون دلار درآمد کاسب بوده، البته این افراطی های سلفی آنقدر گشنه گدا هستند که با همه مال و منالشان اعلام کرده اند برای استقرار امارت شان تا قبل از ماه رمضان از غارت کاسه و بشقاب های مردم شهرها هم دست نمی کشند!
داعش چقدر نیرو و تجهیزات نظامی در اختیار دارد؟
جنگ با مسلسل های آمریکایی
کل نیروهای داعش در سوریه به زحمت به 7 هزار نفر می رسد و توی عراق هم از 3 هزار نفر تا 5 هزار نفر آمار داده اند. البته آمارهای غیررسمی از جمعیت 17 هزار نفری شان هم صحبت می کنند. با اینحال این جماعت جنایتکار با تجهیزات نظامی پیشرفته ای که در اختیار دارد، توانسته تا اینجای کار برای مدت کوتاهی هم که شده جلوی ارتش سوریه و عراق ایستادگی کند.
تا قبل از درگیری های اخیر دولت های عراق و سوریه می دانستند که داعش را کشورهای عربی حوزه خلیج فارس شیر می کنند و جلو می اندازند. به خصوص وقتی که عراقی ها پایگاه های آنها را در الانبار زدند و صدای عربستان درآمد اما مسئله کمک های مالی و نظامی عرب ها به داعش تازه زمانی برملا شد که آنها توی این درگیری های اخیر مجبور شدند بعضی از پایگاه های خودشان را ول کنند.
در بازرسی از پایگاه های نظامی داعش کلی سلاح جنگی به دست آمده که نشان کشورهای عربی از جمله امارات عربی متحده، قطر و عربستان را دارد، ضمن اینکه تجهیزات نظامی داعشی ها کلا ساخته و پرداخته آمریکایی هاست.
روزنامه گاردین اولین بار به این نکته اشاره کرده که چرا نیروهای داعش حتی لباس های فرم نظامی های آمریکا را به تن دارند. اینطور که گاردین می گوید آنها حتی مانند نظامی های آمریکایی مستقر در عراق تجهیزات نظامی مخصوص دید در شب دارند و امکاناتی که تازگی پنتاگون از آن رونمایی کرده. تفنگ های M16، مسلسل های M20 و آر پی جی های پیشرفته این روزها توی دست و بال داعشی ها زیاد پیدا می شود، ضمن اینکه آنها کلی تانک و ماشین های شاسی بلند با قابلیت حمل سلاح دارند که هنوز معلوم نیست از کجا به آنها رسیده اند. البته خیلی هایشان هم از توی غارت به چنگ آمده. مثلا توی همین حمله آخر به شمال عراق آنها بعد از گرفتن یک پایگاه نظامی در صلاح الدین 23 سلاح ضد هوایی به دست آوردند و کلی تفنگ و ماشین سنگین.
در اشغال فرودگاه موصل هم هلی کوپترهای بلک هاوک و هواپیماهای باربری نصیبشان شد که قبل از رسیدن نیروهای عراق سوارشان شدند و از مهلکه فرار کرلدند. حالا کجا از این امکانات بخواهند استفاده کنند فقط خدا می داند!
کپی مطلب باذکر منبع بلا مانع است.
